Met een grote doos gelezen papier, met informatie om te vergeten, loop ik naar de bak waar papier op staat. Maar de bak zit vol. Er staat al een doos naast. De wind heeft de gelezen en leeg gegeten papieren in de omgeving verspreid. Uit de volle bak steken nog wat punten van een ineen gevouwen kartonnen doos. Ik besluit mijn doos weer mee terug te nemen en hem in de keuken naast de koelkast neer te zetten. De zinloze papieren stamp ik aan en verzamel eerst nog meer brieven om ze vervolgens in de diepte van de bak te laten verdwijnen.
De brieven in de doos zijn over, geweest en klaar. Ik kan ze ook aan de wind geven en ze door de wijk laten verspreiden. Een vrouw die haar hond uitlaat zal een brief vinden en zich afvragen, wie is die vrouw, ze zal invulling geven aan mijn identiteit, een beeld van mij vormen en misschien een oordeel. Ze maakt het zinloze en de dingen om te vergeten weer belangrijk. Als er een adres op staat zal ze de brief gelezen weer bezorgen. Ik zal het overlezen, de informatie in mij opnemen alsof het voor het eerst is en hem vervolgens weer in de doos in de keuken naast de koelkast stoppen. Kringlooppapier
het doet een lach op mn gezicht toveren . altijd goed. ans