De supermarkt

De jongen met de krantjes in zijn hand staat voor de ingang van de supermarkt. Ik groet hem en zie de sneeuwvlokjes dansen in de lucht. Hij is dik ingepakt maar de gedachte maakt me koud.
Als ik de schuifdeuren door ga beland ik in een warme luchtstroom. De klaphekjes gaan automatisch open. De mandjes zijn op dus loop ik naar de kassa. Waar eerst een opening in het gangpad was staat nu een stellage met allerlei paaseitjes. Ik neem het volgende gangpad. De rijen voor de kassa zijn lang ik wurm mij langs de karretjes. De gestapelde mandje naast de kassa rijken boven de rij wachtende mensen uit. Ik moet een lange jongen vragen om een mandje uit de stapel te nemen.
Thuis had ik een lijstje gemaakt op een kalender blaadje van de vorige dag maar ik vermoed dat deze nog op tafel ligt. Ik kruip in mijn herinnering en verzamel de producten. Het mandje vult zich, niet wetend of ik alles heb, niet wetend of ik de goede hoeveelheid heb.
Ik ga in de rij staan, wissel nog een keer van rij omdat ik denk dat die rij sneller gaat. Maar dan is de kassarol op en staat er een contant-betaler bij een pinkassa. De vrouw met de rode jas die in de vorige rij voor mij stond zie ik door de schuifdeuren gaan. Ik moet nog even wachten. Ik leg mijn producten op de band. Schokkend en stotend gaat de band verder waardoor de producten vallen.
Ik bedenk mij dat ik nog gember nodig heb en loop snel naar de groente afdeling. Als ik de bocht om ga glijdt mijn schoen weg omdat daar een potje dopertwen is gevallen. ik kan mij nog net overeind houden. De gember ligt niet op de plek waar het altijd ligt. Ik loop de groenten afdeling drie keer om en vind in een hoekje de knoestige wortel. Ik wil het wegen maar bedenk mij dat ze dat bij de kassa doen.
Mijn boodschappen leggen de band stil. Mensen laten met blikken weten dat ze het niet leuk vinden. Maar als ik contactloos betaal en geen bon nodig heb is de volgende klant alweer aan de beurt.
De dansende sneeuwvlokken hebben een laagje op de stoep gelegd. De jongen met de krantjes slaat zich op de boven armen om zich warm te maken. Hij groet mij en ik groet terug.

twitter
Dit bericht is geplaatst in Minimale fragmenten. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *