De regen slaat tegen de ruit. Zij gaat met een vloeiende beweging langs het stokje waardoor de ruitenwissers aan gaan. Even zie ik de weg weer, de lantarens schijnen en de aankomende auto’s hebben hun lampen aan wat mij een beetje verblind. Het geluid van het rijden door diepe plassen maakt mij koud. Het water komt tegen de zijruit aan. Ik heb geen rijbewijs en sta meestal met dit weer op de bus te wachten. De auto’s die dan voorbij rijden spatten mijn broek nat. Die kou maakt het wachten op de bus vervelend en het lijkt dan langer te duren voordat de bus komt. Zij gaat weer met een vloeiende beweging langs een stokje het tikkende geluid van de richtingaanwijzer doet de muziek die uit de radio komt een beetje kraken. Zij maakt meer vaart en rijdt de snelweg op. Door de snelheid zie ik de regendruppels naar boven rollen, een merkwaardig gezicht. De ruitenwissers gaan sneller dan daarvoor. Ik heb haar hand deze handeling niet zien doen. Een vrachtwagen maakt onze ruit nog natter waardoor de weg niet te zien is. Maar als we er voorbij zijn maken de ruitenwissers de weg helder. De regen wordt minder, de lantarens geven een fonkelend beeld op de ruit door de druppels die nu op de ruit blijven liggen. Zij heeft met haar hand de ruitenwissers uitgedaan en stuurt de auto de afrit op, wij minderen vaart. Het stoplicht staat op een knipperend oranje licht dit weerspiegeld in haar bril die ze alleen bij autorijden op heeft. De regen is gestopt en wij rijden de stad in die er verlaten uit ziet. Alleen een bus die stopt voor een halte met een wachtende vrouw die haar paraplu dicht doet.
Prachtig weer, die details, zo mooi!