Ik ruik een aarde lucht in de koelkast. Ik ga opzoek, eerst in de groenten la. Hier vind ik nog wat oude sperziebonen die aan de uiteinden donkergroen kleuren en nat aanvoelen maar niet naar aarde ruiken. Ook een halve ui die een slijmerig laagje over het snijvlak heeft maar niet naar aarde ruikt. Als ik op de tweede plank van de koelkast ga zoeken vind ik een stukje kaas die oranje kleurt en droog aanvoelt het breekt als ik er tegenaan tik. De geur komt achter het yoghurtpak vandaan. Ik heb het gekocht voor de soep toen zij kwamen eten. Er moest het sap van een halve citroen in. De andere helft heb ik in de koelkast gelegd. Dat is al weer een maand geleden. Het is buiten het gezichtsveld geraakt. De halve citroen die nu groen kleurt en naar aarde ruikt laat een plek achter in de koelkast. Als ik hem er uitpak wordt de citroen omhuld door een groene wolk. Het geel van zijn schil is nog maar vaag te zien door de groene draden die zich om de halve citroen spannen. Ik bekijk het kunstwerk van alle kanten en wen ook aan de lucht die naar aarde ruikt. De draden voelen zacht en de kleur loopt van donker groen naar grijs. Ik heb nieuw leven in de hand.
