Linker paneel
Ik hoor een krijsend geluid in de lucht. Het zijn vogelgeluiden en ik denk dat er gevaar is.
De schaduw van de vogel glijdt langs het huis van mijn overbuurvrouw en kruipt onder de pannen van het dak. Vervolgens raakt de schaduw van de vogel de wolken.
En als de zon even weg is, is alleen het schreeuwen nog over. Het geluid weerkaatst tegen het huis van de overbuurvrouw.
Ik merk dat het geluid me afleid. Het maakt me onwetend van dag en tijd. Ik ben op zoek naar geluiden die me geruststellen, die ik kan plaatsen. Het tikken van de klok en het brommen van de koelkast.
Dan ineens een geluid wat alles overstemd. De overbuurvrouw zet de kliko’s buiten. Het geluid van de wielen verdoven het schreeuwen van de vogels. Nu weet ik dat het donderdag is.
Midden paneel
Ik zie dat het haar niet lukt. De overbuurvrouw staat voor het raam. Ze wil de luxaflex optrekken, net boven de opening van het open geslagen raampje. Dan kan de wind daar naar binnen waaien en niet gestoord worden door het gordijn.
De overbuurvrouw trek aan de touwtjes en weet niet precies met welk touwtje de luxaflex omhoog gaat en met welk touwtje de luxaflex naar beneden gaat. Na even proberen zit de luxaflex precies boven de opening van het raam en is er nog voldoende gordijn om de zon te weren.
Ze gaat achter de werktafel zitten en draait het computer scherm van het raam omdat de zon iets meer naar binnen komt. De luxaflex zakt aan een kant naar beneden. De overbuurvrouw staat weer op en probeert de luxaflex weer omhoog te trekken. Ze knijpt haar ogen dicht als de in de zon kijkt. Het zongordijn wil niet recht hangen, of recht opgetrokken worden. De touwtjes aan de ene kant van het gordijn hangen slap, ze hangen slap op de stroken van het gordijn. De andere kant is strak gespannen en maakt zelfs een scheurtje in het plastic.
De zon verdwijnt achter een wolk. De wind laat het gordijn nog wat dalen aan een kant. Het plastic maakt een rammelend geluid en de computer springt op een plaatje met een rots in het water met een balkje om je wachtwoord opnieuw in te voeren.
Rechter paneel
Er stopt een auto voor het raam van de overbuurvrouw. Het is een Mazda. De overbuurvrouw staat even op van haar werkplek en loopt naar het raam. Ze doet het kleine raampje iets open omdat er een vlieg steeds tegen het raam vliegt wat een brommend geluid maakt.
Er stapt een man uit de auto en loop naar de afgetimmerde winkelruit naast het huis van de overbuurvrouw. De letters boven het afgetimmerde winkelruit zegt wat het was, Reparatie en Onderhoud. De kozijnen zijn afgebladderd. Uit de brievenbus steekt een Deur-aan-deur krantje.
De man uit de Mazda haalt de houten plaat van het raam, ik hoor de spijkers vallen. Hij kijkt naar binnen en duwt de plank terug in het kozijn. Als hij de deur van de Mazda dicht slaat zakt de plank voor het raam scheef. Net voor het woordje, Reparatie.
